"Murah"

Aku tahu kau marah aku. Aku tahu kau mesti benci aku. Takpa aku tahu salah aku. Aku memang tak layak untuk kau. Aku tak reti nak hargai kau. Aku sepatutnya rasa bersyukur sebab kau dah boleh terima kurangnya aku. Aku sepatutnya bersyukur sebab kau boleh terima family aku. Aku sepatutnya bersyukur kau boleh tahan dengan karenah aku yang kekadang buat kau tak faham. Bukan kau je yang tak faham aku pun tak faham dengan diri aku sendiri.

Saya minta awak lepaskan saya bukan sebab saya dah jumpa pengganti awak, bukan sebab saya dah sukakan orang lain dan bukan sebab orang lain tapi sebab saya. Saya taknak buat awak tunggu saya lama-lama. Saya taknak biarkan awak terseksa dengan perangai saya. Awak tu bukannya takda perasaan nak saya buat macam tu je. 

Entahlah awak. Saya yang minta awak lepaskan saya. Saya pula yang rasa sedih. Tak tahu laa apa perasaan saya sebenarnya dekat awak. Saya tak tahu apa saya nak. Saya rasa saya cuma nak awak percayakan saya walaupun saya bergaul dengan ramai kawan lelaki. Saya taknak awak sekat saya kuat sangat. Tu je saya nak sebenarnya. Bukan sebab saya tak sayang kalau saya taknak dikongkong tapi entahlah. Saya tak biasa disekat. Seumur hidup saya. Masa saya dengan awak. Awaklah orang pertama yang betul-betul serius dengan saya. Saya je tak reti bersyukur.

Takpa laa awak. Biar je saya mereput. Kalau awak rasa awak rasa ada jodoh antara saya dan awak. Awak cubalah dekat dengan saya balik. Kalau ada positive feedback dari saya, InsyaAllah... Buat masa ini biarkan saya. Kasi saya sedikit ruang dan waktu buat sementara ni yee awak :) Thanks awak.